Op een steenworp van het Groningse dorp Westernieland wacht een van de meest serene natuurmomenten van Nederland: de zonsondergang boven het Wad. Vanaf de zeedijk kijk je uit over eindeloze kwelders en de stille Waddenzee, een landschap dat zich uitstrekt tot aan de verre horizon. Op heldere dagen tekenen de silhouetten van Schiermonnikoog, Rottumerplaat en Borkum zich af in de verte.
Daar, waar het land langzaam overgaat in zee, vertraagt de wereld. Wie hier ooit stond, weet: zo’n zonsondergang voel je tot in je botten. Het licht kleurt de lucht zachtroze en het wad glanst als een spiegel. Dit is waarom ik hier zo graag kom: het Wad geeft geen spektakel, maar een verstilde grootsheid die je alleen voelt als je er echt bent.
